Punten pakken is bittere noodzaak. Maar als SSS’18 de tweede degradatie op rij wil voorkomen, zal de Overloonse derdeklasser moeten beginnen met iets anders: scoren. Acht duels en negentien weken duurde het voordat Hugo Hebben onlangs de ban brak. „Maar dat was meer geluk dan wijsheid.”
Door Juul van Loon 02-05-25
Eén doelpunt dus in negen wedstrijden en dat leverde niks op: SSS verloor twee weken geleden met 3-1 bij Volkel. Extra vertrouwen kwam er ook niet. „Het was een bal die ik niet kon missen”, vertelt Hebben. De keeper liet ’m los binnen de vijf meter. Ik stond toevallig op de goede plek. Hoefde de bal alleen maar het laatste zetje te geven. Al denk ik dat-ie er anders ook was ingegaan.
Dat het langverwachte doelpunt een gelukstreffer was: lachen doet Hebben er niet om, maar huilen zeker ook niet. De 26-jarige voetballer benoemt de situatie zoals-ie is: SSS’18 heeft dit seizoen een probleem met scoren. Al vond de ploeg van coach Ron Spruit vóór de doelpuntendroogte van ruim vier maanden achttien keer het net.
„Het is pijnlijk”, stelt Hebben. Geen punten pakken is één, maar ik denk dat het op de amateurvelden niet vaak voorkomt dat een ploeg zo lang niet scoort. Het is bizar, elke keer hetzelfde liedje. Natuurlijk hebben we het er in de kleedkamer over, maar het heeft ook geen nut om dat eindeloos te bespreken. Op het trainingsveld doen we meer afrondingsvormen, maar ook dat kun je geen hele training doen.
Lees meer op bron:https://www.gelderlander.nl/amateurvoetbal/hoe-sss18-de-doelpuntendroogte-denkt-op-te-lossen-schieten-schieten-schieten-rammen-op-die-goal~aa1c1b71/